Iturria: El Zapping Del Mono
Elhuyar hiztegiak gazteleraren “decente” berbaren euskarazko lehenengo adieran, adibide hauxe ematen du: “era uno de los pocos políticos decentes: politikari zintzo bakarrenetako bat zen”. Justu Sanchez sozialistak Raxoy popularrari leporatutakoaren kontrakoa. Zehazki, zera esan zion Pedro Sanchezek: “El presidente tiene que ser decente, y usted, sr. Rajoy, no lo es”. Segurutik, decente-ren aldeko hautua egin zuen, indecente-k askoz ere esanahi gogorragoa duelako:
| DECENTE | INDECENTE |
|
|
|
|
Iturria: Elhuyar hiztegia
Eta, hala ere, debatea bertatik bertara —tira, alboko gela bitatik— jarraitzen egon ziren Iglesias eta Rivera eskandalizatu egin omen ziren (Juan Cruz-i irakurri diot), zalapartari aritu zelako sozialisten hautagaia —ziur naiz, gutariko edonori galdetuz gero, goiko taulako bigarren zutabeko edozein erabiliko genukeela PPko gobernua definitzeko orduan—. Gainera, hain debate formatu zurrun eta aspergarri horrek behar zuen bada, horrelako zerbait, eta halaxe ulertu zuen Raxoyk: “hasta aquí hemos llegado”, ez zuen, ba, esan!
Baina zer espero zuen, bada, presidente espainiarrak? Ohituta beharko luke! Ala, ez diote kongresuan oposizioko taldeetakoek, gogorragoak botatzen bere jarrera eta bere gobernuaren kudeaketa kritikatzen dutenean?
Bai, jakina, askotan entzun dituela hori baino berba gogorragoak, baina, egia da, baita, presidentea ez dela inoiz bakarrik egon horrelakoetan: bere taldekideen txaloek babestu izan dutela beti; eta atzo, ai atzo: atzo ez zuen txalorik entzuteko aukerarik izan: gizon koitadua.
