Gasteizkoa eta adin batekoa izanda, ez zait erreza izan euskalduna izatea. Nahiz eta orain dela hogeiren urte euskaltegira “serioz” joaten hasi, kostatu egin zait nire burua euskaraz egiteko gai ikustea. Euskaraz ausardiaz mintzatzeko (edo hobeto esanda, entzuteko… Horretarako ere ausarta izan behar????) lehenetariko lekua UEU izan zen, 1995ean. Urte horretan, lagun baten esker, Sexualitateari buruzko ikastaro batera joatea erabaki genuen. Sexualitatea eta euskara, une horretatik elkarrekin eskutan joan dira nire bizitzan zehar. Baina ez pentsatu kemen hori laguntzarik gabe agertu denik. Oso eroso sentitzen nintzen UEUn ezagututako pertsonekin hasieratik: garrantzitsuena ez da inoiz izan zuzentasun ortodoxoa (euskarazko gaitasun agiria lortzeko eskatzen dizuten bezalakoa), baizik eta elkar ulertzea, hanka sarritan sartu arren.
1998an beste sexologo eta lagun batzuekin (Agurtzane, Iñaki,…) Sexologia Saila sortzea erabaki genuen. Une horretatik orain arte, batzuetan energiaz beteta, beste batzuetan nekez, urtero ekarpen txikiak egin nahi izan dizkiot UEUri. Egia esanda, UEU eta bion arteko harreman honetan, ni irabazten ateratzen naiz. Dudarik gabe.
Ana Ramírez de Ocáriz Sorolla (UEUko Sexologia Saila) / Argazkia: lizmonsterx
