Juan Garziaren ereduari zurruntasuna dario

Ikus nóla hasten den a-pasartea zeintaz Erramun Gerrikagoitiak dioen ze egin zaio arras zail (hemengo komentario batean):

Esan beharra dago, aurrekoaren hizpidetik, lastimagarria dela esaldiaren amaierako posizio hori aditz -muturrean egonik ardatz eskax diren aditz- mekanikoak kokatzeko baino beste zerbait probetxagarriagotarako ez baliatzea, edonolako enfasien leku naturaletakoa baita, nahiz guk... [Juan Garzia, Joskera lantegi, 1997:214 (OHARRA: Nire hemengo aipuan, azken sintagman, oker bat dago, jarri baitut "inguruko antipodetatik antipodetan" ordezta "inguruko erdaretatik antipodetan" nola behar zuen, baina hori amaiera-amaieran dago, eta hemen mintzatuko gara gáin hasiera)]

Bistan da: ez dago erraz ulertzerik.

Horra hor nóla idatzi genezakeen soilik erabiliz zenbait baliabide burulehen zein dauden guztiz eskura:

Esan beharra dago, aurrekoaren hizpidetik, lastimagarria dela ez baliatzea esaldiaren amaierako posizio hori afin egin zerbait probetxagarriagoa eze kokatzeá aditz mekanikoak -zein, esaldi-muturrean, ardatz exkasak baitira-, zeren esaldi-amaiera hori da edonolako enfasien leku naturaletakoa, nahiz guk...

Soluzioak soilik etor litezke ti ber norabidea nondik etorrí potentzia diskursiboa, zein baita norabide progresiboa, burulehena...

Juan Garziaren eredutik, baina, soilik etorriko da zurruntasun diskursiboa. [⇶]