Irene Arrarats: "Onar dezagun behingoz..."

Aukerako SVO joskera (ikus atzoko sarrera) ez da baizik lehenengo urratsa, inportantea baina lehenengo urratsa, e-bide luze bat non behar diren garatu edota normalizatu hainbat esapide prepositibo zeinek ahalbidetú sintaxi burulehena, progresiboa, irekia, eta alde handiz eraginkorrena bai informazionalki eta bai expresiboki.

Lana ez da txikia, baina ez da hasiera txarra ondorengo baieztapena e-Irene Arrarats an bere artikulu Geure baitakoak (Berria, 2016-12-3):

Onar dezagun behingoz ezen, bai diskurtso konplexu bat sortzeko, bai munduko literatura eta saiakera euskaratzeko, ezinbestekoa dugula zeina, ezen, non, zeren eta gainerakoak erabiltzea, gure klasiko zahar eta berriek erabiltzen dituzten bezala, zaharrek hizketan zergatik erabiltzen duten bezala. [Irene Arrarats, Geure baitakoak , Berria, 2016-12-3]

Ondo dio Arrarats-ek: "gure klasiko zahar eta berriek erabiltzen dituzten bezala, zaharrek hizketan "zergatik" erabiltzen duten bezala". Bai, zeren, ez klasikoek ezta gaur egungo zaharrek ere ez dute izan batere arazorik ki erabili estruktura prepositiboak noiz-ere eskura izan dituzten aukera egoki funtzionalak, nola "zergatik" edo "porke" bera ere.

Arazoa, benetako arazoa, dá aurkitzea halako estruktura funtzionalak, esan nahi baita aise erabilgarriak eta ondo dabiltzanak, zeinek ahalbidetu sintaxi progresiboa.

Arrarats-ek amaitzen du goragoko pasarte hori honela:

Euskara asmatua dago aspaldi. [Irene Arrarats, Geure baitakoak, Berria, 2016-12-3]

Ez. Aspaldi asmaturik daudé bideak nondik euskara ibili behar den, baina aspaldiko bide horiek askoz urrutiago ibili behar dira, askoz baliabide gehiago sortuz, aparte saiatu normalizatzen edozein baliabide zein, euskaran noizbait behin erabilita ere, izan funtzionala. [⇶]