"keta" erabilia nola izena, postposizio askea osté genitivoa, edo adverbioa.

Atzoko sarreran aipatzen genuen "keta" atzizkia nola sufijo horietako bat ze-egin dun jauzia ki beste erabilera askeago batzuk. Jarraian doaz zenbait adibide zein irakurri ahal dira an OEH:

keta.
I. (Sust.). (...)

2. (Dv, H).
Número, cantidad. "Keta handia, ttikia, une grande, une petite quantité, grand, petit nombre" H.
Eta zer diozu Eskualherriko sortzeen ketaz? Eskual 26-11-1909, 4. Apez-geien keta berdin egonen zako. JE Bur 56. Ez du. ketak egiten nausigoa. Ib. 49. Ez da ondikotz nehun ageri nork zonbat saldu edo banakatu dituen, ez eta orotarat zer keta izan den irarkolak aterarik. Lf ELit 111.

Gran cantidad.
Arrantzari bakotxak hiru ehun mila libera inguru ditu irabaziak, gastu guziak pagatu ondoan. Ez da keta bat, irrisku eta sakrifizioari behatuz. Herr 26-5-1960, 1.

II. (Usado como adv. o posposición).

1. (AN-gip-5vill-araq, L, B, BN-baig, Sal ap. A; Dv, H). (Como segundo miembro de comp.).Buscando, en busca (de), a por. v. egurketa (3), etc. (...)
(Tras gen.).
Ardurenik itsasoaz haindirat baitoa [Eskualduna] onaren ala berriaren keta. JE Bur 204.

2. "Keta goatea, aller chercher. Keta ibiltzea, chercher" Dv.

Hortxe daukagu nóla "keta" atzizkia askatu egin den tikan bere erabilera itsatsia, evoluzionatúz ki beste paper gramatikal solteagoak, eta hala, bilakatu dá izena, postposizio askea osté genitivoa, edo adverbioa. Dá beste adibide bat hen posibilitate evolutivoak hen hizkuntzak. [⇶]