Erabilera fosildua: 'Jaincoac digula egun on!'

Atzoko sarreran Josu Lavinek ematen zigún ondoko adibidea:

Jaincoac digula egun on!

non agertzen zaigú fosildua gure "digula" ez-laguntzailea (gogora dezagun ze, linguistikoki, erabilera fosilduak oso dira interesgarriak zeren islatzen dituzté erabilera zaharragoak).

Gainera "digula" hori deskonposa daiteke nola "digun + la", non "digun" hori ez da baizik subjuntibo ez-perifrastiko bat, sortua gehituz "-n" atzizkia ki adizki indikatiboa ("digu"). Dagokion subjuntibo perifrastikoa litzaké "eman de(za)igun" ("eman diezagun"), eta esaera geldituko litzaké honela:

Jaincoac eman deigula egun on!

Ikus beste subjuntibo trinko batzuk an Doctrina Cristiana en Castellano y Bascuence (1626):

Escacendiot dagon emen lurrean vicigaradenean gurequi bere gracias, eta guero digun bere gloria.

non "dagon" = "egon dadin" eta "digun" ="eman deigun". [⇶]