asteazkena, iraila 08, 2021

Pausa/duda planifikatzaile gehiago eta behartuagoak, bapatekotasun gutxio matizatua bai informatiboki eta baita intonatiboki ere

Herenegungoan amaitzen genuén gure sarrera kin ondorengo aipua ganik Hoeks  (2016):

..., while at the same time expressing these available parts creates more time to retrieve less accessible information. [Hoeks, 2016]

emánez aukera lasaigo eta reflexiboagoa ki eraiki gure diskursoa, emánez, emaitzez, diskurso ondo landuagoa, aberatsagoa, efektiboagoa. Atzokoan azpimarrattu nahi genuen nóla mezu-jasotzaileak ere eskertuko du progresio koherentea azpi baldintza  minimoki exigenteak, gozátuz, emaitzez, askoz gehiago diskursoa (zein askoz hobeki ulertuko eta interpretatuko baitu). 

Horrela, aurrikus daiteke ze zénbat-eta buruazkenagoa izan dikursoa, gerota zailagoa izanen dela matizazio informatibo-intonatiboa ganik emisorea, hala kantitatean nola kalitatean, eta gerota zailagoa izanen dela deskodifikazio informatibo-intonatiboa ganik jasotzailea, bai kantitatean eta bai kalitatean, halan-ze, nola genioen an sarrera titulatzén "Japoniera: itogarriki SOV-buruazkena", orohar ...

... japoniera mintzatzen da oso zatika, oso ez-jarraituki, egínez mila eta bat pausa planifikatzaile-prozesatzaile, ordainduz prezio handi-handia an matizazio expresiboa e euren esanak, ... ia esaldi bakoitzean, ia sintagma bakoitzean, etengabe.

Zénbat-eta buruazkenagoa izán sintaxia, gehiago nabarituko da joera hori aldé ez-jarraitutasun diskursiboa (esan nahi baita, pausa-duda planifikatzaile gehiago eta behartuagoak), gehiago nabarituko da joera aldé bapatekotasun gutxio matizatua bai informatiboki eta baita intonatiboki ere, non informazioa ematen den an modu askoz gutxio eraginkorra zeren atzerakarga informatibo-expresiboak baldintzatzen dú diskurso guztia, etengabe.

Bestalde, nola genioen an sarrera titulatzén "Hizkera berri bat, hizkera landua", horrek japonieran eragingo luké diferentzia handiagoa arten diskurso planifikatua (aurreprestatua) eta diskurso ez-planifikatua (aurretik ez prestatua) ezez noiz erábiltzen sintaxi burulehena, non estruktura sintaktikoak dirén sistematikoki potente-efektiboak:

... nire experientzia (beti ere mugatua) dá ze japonieran existitzen dirá bi polo, bi mutur ondo markatuak:

  • Polo idatzia, non batzutan erabili ahal dirá esaldi ondo luzeak (egunkarietan, adibidez) baliátuz sintaxi tipikoki oso-oso SOV-buruazken rigidoa. Hau izango litzaké eredu planifikatuena, non halako estrukturak paperean planifikatu ahal diren, nahiz irakurlearentzako ez diren batere efektiboak (atzerakarga informatibo-expresiboa izaten dá oso handia).
  • Polo mintzatu dialogatu kolokiala, non tipikoki erabiltzen dirá esaldi oso laburrak, eta oso zatituak eta ez-jarraituak bai sintaktikoki eta baita intonatiboki ere, azpi sintaxi nagusiki oso SOV-buruazkena ere (nahiz polo honetan existitzen diren askoz salbuespen sintaktiko gehiago zeinda an estilo idatzia). Hau izango litzake eredu gutxien-planifikatua, non eredu planifikatuko estruktura sintaktiko konplexu horiek oso garesti ateratzen diren ti ikuspuntua e prozesamendua (horixe da azken arrazoia eta arrazoi nagusia zergátik existitzen dirén hain diferentzia handiak arten japoniera idatzia eta japoniera dialogatu kolokiala: arrazoi sintaktikoa eta bere prozesamendua).
Bai, horren azken arrazoia dá sintaktikoa.

Etiketak: ,

1 Comments:

Blogger Unknown said...

Nolabait esanda, ¿divortzioa da geyo handia artean hizkuntza kolokiala eta idatzia an hizkuntza buru-azkenak?

Eta, ¿zein dira honen ondorioak?

Txopi

asteazkena, iraila 08, 2021 5:21:00 PM  

Argitaratu iruzkina

<< Home